Van jongs af aan had ik moeite met mijn motoriek, ik had vreemde pijnklachten en ik was vaak ziek en vermoeid. Veel doctoren hebben me onderzocht en bekeken, maar tot nu toe heeft niemand mij een diagnose kunnen geven, dus val ik binnen de categorie OLK (Onbegrepen Lichamelijke Klachten).

Het OLK-team van Libra R&A
Toen ik 11 was, werd ik opgenomen in de kliniek locatie Leijpark van Libra R&A. Hier werkte een OLK-team van deskundige therapeuten onder leiding van een revalidatiearts. Ik kreeg een vol rooster en ging aan de slag met het automatiseren van routinematige handelingen zoals veters strikken, haren kammen enz. Het doel was leren omgaan met mijn beperkingen in het dagelijks leven en niet om ze te verbergen. Wel een eye openertje. Ook leerde ik níet over mijn grenzen te gaan.
Na mijn klinische opname ben ik naar de aangrenzende Mytylschool gegaan. Zo kon ik therapieën blijven volgen tijdens schooltijd.

Het slee-ongeluk.
Een jaar later, ik was inmiddels 12, kreeg ik tijdens een wintersportvakantie een slee-ongeluk. Ik vloog uit de bocht, belandde tegen een vangnet, sloeg over de kop en verwondde mijn hoofd aan de punt van een zeecontainer. Voordat een skileraar mij vond, had ik een poos bewusteloos in de sneeuw gelegen.

NAH
Aan het ongeluk heb ik Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) overgehouden. De lichamelijke problemen die ik daarvoor al had, worden hierdoor versterkt. Ik heb last van vermoeidheid, spasmes, bewegingsstoornissen en slikstoornissen. Mijn linkerzijde is minder krachtig en ik heb problemen met mijn concentratie. Het OLK-team van Libra R&A heeft mij en mijn ouders er geweldig doorheen geholpen. Ik heb veel onderzoeken en therapie gehad en ben enorm gestimuleerd om het niet op te geven.

Dag OLK-team    
Sinds vorig jaar heb ik een leuke stageplek in een tot hotel omgebouwd klooster. Ik vervul allerlei werkzaamheden en leer veel in mijn eigen tempo. Volgende maand word ik 18 en ga ik van school. Daar ben ik wel aan toe. Omdat ik 18 word, val ik niet meer onder de kinderrevalidatie, maar hoor ik bij de volwassenen. Dit betekent dat ik uit het OLK-team vertrek en dat vind ik best lastig. Ze hebben ons zó lang, zo goed en intensief begeleid, ook mijn ouders. Het voelt bijna als familie. Gelukkig blijven de lijntjes kort. Als er vragen zijn kunnen we altijd bij Libra R&A terecht.

Voetbal en de toekomst
Over de toekomst maak ik me niet meer zo druk. Ik val onder de Wajong-regeling dus werk en uitkering zijn geregeld. Ik voetbal in het nationale CP-voetbalteam (tot 19 jaar) van Nederland (CP=Cerebrale Parese). Dat betekent drie keer in de week trainen en in het weekend een wedstrijd spelen. Eén keer in de maand vinden de trainingen plaats in Zeist op de KNVB-campus en rijden mijn ouders mij heen en weer. Ik hoop dat ik zó goed word dat ik in het A-team mag gaan voetballen en… over een paar jaar mee mag naar de Paralympics! Of dát gaat lukken? De tijd zal het leren. Ondertussen heb ik wel veel plezier.