Het ongeval

Op 20 februari 2021 heeft onze zoon Mike (20 jaar) een ernstig auto-ongeluk gehad op Curaçao. Hij zat weliswaar achter in de auto, maar is toch, na reanimatie, met ernstig hersenletsel opgenomen op de IC van het Medical Center op Curaçao. Wij vernamen dit slechte nieuws in de vroege ochtend van 21 februari. Wij zijn zo snel als kon naar Curaçao gevlogen en kwamen daar op 22 februari aan. Indy, onze dochter, kon niet mee omdat ze positief was getest op Corona. Zij arriveerde 10 dagen later op Curaçao.

Van Curaçao via het EMC naar Libra

Aangekomen op de IC lag Mike in kritieke toestand aan de beademing. Verschrikkelijk om je kind zo te zien liggen. Mike is een week in kunstmatige coma gehouden. Na afbouw van de sedatie, kwam Mike niet uit coma. Hij heeft letterlijk moeten vechten voor zijn leven, want naast het ernstige hersenletsel heeft hij ook nog twee longembolieën, een longontsteking en Corona moeten overwinnen. Mike heeft op Curaçao gevochten voor zijn leven. Dat Mike fysiek zo sterk is, heeft hij te danken aan zijn bijna dagelijks training op de sportschool.

Op 19 maart is Mike naar Nederland gerepatrieerd. Hij heeft van 19 maart tot 6 april in het Erasmus Medisch Centrum gelegen, wachtend op een plaats bij Libra Revalidatie (locatie Leijpark in Tilburg).

Op 6 april kon Mike naar Tilburg om te starten met het behandelprogramma Vroege Intensieve Neurorevalidatie (VIN), het enige neurorevalidatieprogramma in Nederland voor mensen na coma. Na een observatieperiode van twee weken is een plan van aanpak gemaakt. Mike kreeg bij Libra veel therapieën, zoals stimuleringstherapie, fysiotherapie, logopedie, ergotherapie, cognitieve therapie en zwemmen. Het was een zwaar programma, echt TOPSPORT! Voor ons als ouders en zus was het al zwaar, maar voor Mike was het 10 keer zo zwaar!

Kleine stapjes vooruit

Vanaf de start bij Libra was Mike vaak onrustig en sliep slecht. Gaandeweg ging Mike met kleine stapjes vooruit. Na twee weken, op 19 april, vernamen wij tijdens het evaluatiegesprek het goede nieuws: Mike was bewust verklaard (Paloc 8).

Het medische team van Libra was fantastisch. Het verplegend personeel is zorgzaam en lief en zijn in staat aan te sluiten bij de belevingswereld van de revalidanten. Ze staan altijd open voor vragen en suggesties. Daarnaast heeft iedereen wekelijks een gesprek een ervaren maatschappelijk werker die het klappen van de zweep kent en veel voor ons heeft betekend. De revalidatieartsen, waar wij ook wekelijks een gesprek mee hadden, zijn ervaren in hun vakgebied en zijn in staat ‘out of the box’ te denken. De therapeuten van alle disciplines zijn kundig, liefdevol en sluiten aan bij de behoefte van de revalidanten. De sfeer op de afdeling is goed, Alles staat in het teken van de revalidanten en daarnaast hebben ze aandacht voor de familie en naasten. Het hersenverhaal, de presentatie van de psycholoog over de werking van de hersenen en specifiek toegespitst op het letsel van Mike was confronterend, maar duidelijk uitgelegd. Al het andere personeel wat in Libra werkzaam is, is vriendelijk en begaan met de revalidanten en naasten.

Ronald McDonaldhuis

Wij als ouders verbleven vanaf 6 april in het Ronald McDonaldhuis, op 3 minuten loopafstand van Libra. Het huis is sfeervol ingericht, het geeft je het gevoel even weg te zijn uit het ziekenhuis/revalidatiecentrum. De vrijwilligers en mensen die werkzaam zijn in het huis zijn lief, behulpzaam en begripvol. In het huis verblijven ook andere ouders van jongeren die op de VIN afdeling verblijven. Je ervaart allemaal hetzelfde, de wanhoop, de angst en het verdriet. Maar de steun aan elkaar geeft je ook kracht om door te gaan. Je begrijpt elkaar, zonder het te hoeven uitleggen.

Mike mocht de laatste weken van zijn verblijf bij Libra met ons mee naar het Ronald McDonaldhuis, Hij moest dan om 21.30 uur terug zijn op de afdeling. Deze afspraak is ontstaan omdat Mike ’s nachts niet goed sliep. Door wat later naar bed te gaan, hoopten we dat dit beter zou gaan, wat ook zo bleek te zijn.

Vrienden en vriendinnen zijn belangrijk voor het herstel van Mike. Ze komen vaak op bezoek en helpen indien mogelijk bij de therapieën.

De volgende stap

Mike staat op de wachtlijst voor het Daan Theeuwes Centrum (DTC). De wachtlijst is zes tot acht weken. Omdat Mike bewust is en er een wachtlijst is voor het DTC, is Mike op 19 mei verhuisd naar Revant in Goes. Deze tussenstap is heel fijn. Goed voor Mike om nog wat verder te komen in zijn revalidatieproces en voor ons heel fijn om weer in ons eigen huis te kunnen slapen. Wij zijn op 22 februari van huis vertrokken en niet meer thuis geweest. Ook voor Indy fijn om weer naar huis te gaan. We hopen dat Mike na een week of zes verder kan revalideren in het DTC.

Onze tips

Als wij terugkijken, zien we Mike vanaf de start bij Libra op 6 april dagelijks stapjes vooruit maken. Belangrijk voor ouders, naasten en vrienden is dat je betrokken blijft. Blijf een positieve instelling houden, ook al is het vaak moeilijk en zwaar en zijn er dagen dat je leeft tussen vrees en hoop. Ook dan is het medisch team er voor je!

Tenslotte: Libra, locatie Leijpark, daar wil je liever niet zijn, maar als je in een soortgelijke situatie als Mike terecht komt, is Libra de plaats waar je MOET zijn!

Wij willen iedereen bedanken die een bijdrage heeft geleverd aan het herstel van Mike.

Veel liefs van Harm, Simone en Indy Godschalk