Direct naar inhoud

Noortje, nekhernia en chronische pijn

Noortje Gielissen (41) werkte 36 uur per week als operatie assistente, is twee keer als militair uitgezonden geweest, hield erg van voetballen en had ook nog een actief gezinsleven. Tot dat ze last kreeg van een hernia.

De eerste nekklachten

In 2013 kreeg ik de eerste nekklachten. Na een jaar bij de fysio te zijn geweest kreeg ik een MRI en bleek ik een hernia te hebben. Als snel kreeg ik de eerste operatie waarbij tussenwervelschijf niveau 5/6 eruit is gehaald. Hierbij is er een blokje tussengeplaatst, dit zorgde ervoor dat de twee wervels aan elkaar groeien. Het herstel heeft lang geduurd maar uiteindelijk ben ik medisch helemaal hersteld.

Tweede operatie

Totdat ik in 2018 weer veel pijn in mijn nek kreeg waardoor er opnieuw een MRI scan werd gemaakt. Ze ontdekte weer een grote hernia op niveau 4,5. Ook op niveau 3,4 zit nu nog een kleine hernia die minimaal drukt op mijn ruggenmerg. Ik werd weer geopereerd, daardoor zit nu niveau 4,5,6 aan elkaar vast. Medisch is het nu afgerond. 

Fysiek en mentaal er doorheen

Na de operatie bleven de klachten. Ik heb geprobeerd om mijn baan weer op te pakken en op te bouwen. Helaas kostte mij dit te veel energie en pijn. Fysiek en mentaal was ik op. Ik zat nog steeds in de vechtstand waardoor ik helemaal uitgeput raakte. Hierdoor werd ik in het dagelijks leven erg passief, ik had nergens meer energie voor. Ik was bang dat de pijn erger zou worden of zou blijven. Ook werkte ik veel met lijstjes en planningen, ik zorgde voor balans in wat ik wel of niet in een week kon doen. Dit zorgde voor veel beperkingen. Ik moest leren omgaan met de pijn en mijn nieuwe leven leren accepteren.

Doorverwezen naar Libra

Vanuit het ziekenhuis ben ik doorverwezen naar Libra R&A. Hier heb ik vier maanden gerevalideerd. Per week ging ik een uur naar de psycholoog en een uur naar de combi fysio- en ergotherapie. Tijdens de behandelingen hebben we vaak de grenzen opgezocht en zijn we er bewust overheen gegaan. Ook zijn mijn vrouw en kinderen mee geweest en mochten we activiteiten met elkaar gaan doen zoals voetbal, legobouwen en badminton. Ik werd tijdens deze oefeningen bewust van mijn houding en gedrag, en leerde dat als ik pijn kreeg dit ook weer wegging. De acceptatie van de chronische pijn en de houding van mijzelf in mijn gezin en naar anderen toe was de grootste uitdaging.

Regie in eigen handen

Nu ik bij Libra heb gerevalideerd zijn de planningen en lijstjes weg. De angst voor de pijn is nu veel minder. Ik durf meer te leven en ik ben veel minder gefocust op de chronische pijn. Ook heb ik een andere mindset gekregen en ben ik bewust geworden van de omgeving en geniet ik veel meer! Mijn dochter vertelde na het revalidatieproces dat ze een nieuwe mama heeft, ook was mijn vrouw blij dat ze haar vrouw weer terug heeft. Wat wij hebben geleerd bij Libra en hoe ik mezelf heb kunnen ontwikkelen dat gun ik iedereen!

 

"De acceptatie van de chronische pijn en de houding van mijzelf in mijn gezin en naar anderen toe was de grootste uitdaging."